• Wersja kontrastowa ALT + 4

CENTRUM ZAJĘĆ POZASZKOLNYCH NR 1 W ŁODZI
Baner

PRACOWNIA HISTORII SZTUKI

ZAJĘCIA PLASTYCZNE DLA DZIECI - EDUKACJA PRZEZ SZTUKĘ

Zapraszamy serdecznie na zajęcia plastyczne dla dzieci zainteresowanych kształtowaniem swoich umiejętności manualnych.
Działania plastyczne rzutują na osobowość dzieci, oddziałują na ich koncepcje, wzbogacają kreatywność, poszerzają zdolności obserwacji, uczą poprawnej kompozycji, a jednocześnie dają możliwość rozwoju wyobraźni.
Kameralna praca w niewielkiej grupie nie onieśmiela, sprzyja skupieniu i koncentracji na realizowaniu zadania.


HISTORIA SZTUKI

ZAPRASZAMY: MŁODZIEŻ I DOROSŁYCH

Zajęcia z historii sztuki przygotowują uczniów do egzaminów:
- maturalnych z historii sztuki
- olimpijskich; Olimpiada Artystyczna – historia sztuki


HISTORIA SZTUKI              2023/2024

KURS MATURALNY

Przygotowanie do matury z historii sztuki

Poniedziałek – maturzyści i wszyscy zainteresowani poznaniem kanonów dzieł sztuki
17.00 – 19.30


Wtorek – maturzyści i wszyscy inni zainteresowani
1 spotkanie – 12 września
historia sztuki widziana przez pryzmat mody, trendów i różnych tendencji. Zajęcia też uwzględniają przygotowanie do matury
17.00 – 19.30


Środa – zajęcia plastyczne dla dzieci 6 – 9 lat
16.45 – 18.15


Czwartek
Akademia Sztuki monografie z zakresu historii sztuki
18.15 – 19.45

Akademia Sztuki monografie z zakresu historii sztuki

Piątek
17.00 – 19.30

Spotkania dla olimpijczyków i uczniów szkół średnich zainteresowanych poszerzaniem wiedzy z zakresu historii sztuki

Zapraszamy na zajęcia z historii sztuki przygotowujące do egzaminów maturalnych, do olimpiady z historii sztuki oraz do egzaminów z konkursu przedmiotowego z Wiedzy o Sztuce.


KONKURSY PRZEZ NAS ORGANIZOWANE: KONKURSY

ZAJĘCIA ODBYWAJĄ SIĘ W SALI NR 31 (III PIĘTRO)

ZAJĘCIA PROWADZI

mgr Lucyna Urbańska Kidoń

mgr Lucyna Urbańska Kidoń

Historyk sztuki. Egzaminator i weryfikator matury z historii sztuki.
Kierownik Działu Artystycznego w CZP nr 1.
Organizator kursów maturalnych z historii sztuki dla uczniów szkół średnich. Organizator lekcji z historii sztuki dla szkół średnich i wykładów dla nauczycieli.

NASI UCZESTNICY SĄ LAUREATAMI WIELU KONKURSÓW
MIĘDZY INNYMI ZDOBYLI :


Tytuł finalistów w 44 Olimpiadzie Artystycznej - sekcja historii sztuki zdobyli:

Martyna Gola

Mateusz Ścisło


tytuł finalistki z wyróżnieniem w 45 Olimpiadzie Artystycznej - sekcja historii sztuki zdobyła:

Anna Cyran


Laureatka Konkursu Wiedzy o Sztuce, która korzystała z zajęć z zakresu historii sztuki 2018/2019:
Alicja Zielińska, uczennica Gimnazjum nr 22


Laureaci Olimpiady Artystycznej – sekcja historii sztuki, uczniowie którzy korzystali z konsultacji 2018/2019:
Joanna Urbaniak – LO w Sieradzu
Julia Wiktorowska – II LO w Piotrkowie
Łukasz Danilczuk – III LO w Łodzi
Zofia Safinowska – Liceum Plastyczne w Łodzi


Laureaci Konkursu Wiedzy o Sztuce, którzy korzystali z zajęć z zakresu historii sztuki 2017/2018:

Jan Pawlak – uczeń II klasy gimnazjum ŁSO
Dominika Kwapisz – uczennica II klasy gimnazjum nr 29


Laureatki Olimpiady Artystycznej – sekcja historii sztuki, uczennice które brały udział w spotkaniach olimpijskich 2017/2018:

Alicja Sobiepańska – laureatka, uczennica II klasy I LO
Julia Henc – laureatka, uczennica II klasy Salezjańskiego LO
Malwina Lirka – laureatka, uczennica III klasy XIII LO
Natalia Kawczyńska – finalista z wyróżnieniem, uczennica Liceum Plastycznego


Laureaci Konkursu Wiedzy o Sztuce, którzy korzystali z zajęć z zakresu historii sztuki 2016/2017:

Aleksandra Czerczak – Gimnazjum nr 29 (uczennica klasy III – 94%)
Zuzanna Janecka – Społeczne Gimnazjum nr 1 (uczennica klasy III – 100%)
Jagoda Nawrocka – Gimnazjum SO (uczennica klasy I – 96%)
Katarzyna Ogrodowczyk> – Salezjańskie Gimnazjum (uczennica klasy III – 92%)
Aleksandra Spała– Gimnazjum nr 13 (uczennica klasy III – 92%)
Mateusz Ścisło – Gimnazjum nr 1 w Konstantynowie (uczeń klasy I – 100%)
Magdalena Wyderka – Gimnazjum nr 15 (uczennica klasy III – 90%)


Laureaci Olimpiady Artystycznej – sekcja historii sztuki, uczniowie którzy korzystali z konsultacji 2016/2017:

LAUREACI OLIMPIADY ARTYSTYCZNEJ:

JULIA JACUKOWICZ – uczennica XXI LO
GABRIELA KARASIEWICZ – uczennica III LO
FINALISTKI OLIMPIADY ARTYSTYCZNEJ:

EWLINA OSTROWSKA – uczennica Liceum Uniwersyteckiego
MALWINA LIRKA – uczennica XIII LO
MARIA KREMPIŃSKA – uczennica XXI LO


ZAPRASZAMY DO OGLĄDANIA PROGRAMÓW
NASZEJ TELEWIZJI INTERNETOWEJ
TVI.DOMKULTURY.COM.PL

Od 2001 r. uczeń klasy maturalnej może zdawać egzamin z historii sztuki. Od tego czasu Lucyna Urbańska jest egzaminatorem tego przedmiotu. Wielu uczestników kursów prowadzonych przez Lucynę Urbańską osiąga dobre i bardzo dobre wyniki. Walorem tych zajęć jest jej duże doświadczenie dydaktyczne i merytoryczne. Jej wiedza merytoryczna stale pogłębiana przez studiowanie literatury przedmiotowej, także tej najnowszej, gruntowana i wzbogacana jest przez liczne podróże. Zasadniczym celem tych podróży są oczywiście muzea, galerie i obiekty architektoniczne, dzięki czemu zdecydowanie znaczną część dzieł, jakie omawia na wykładach, miała okazję poznać z autopsji.
Zaleca się, aby uczeń zdający maturę rozszerzoną przedstawiał prace pisemne napisane w formie pracy domowej, tak aby prowadząca zajęcia mogła w ciągu roku szkolnego sprawdzić taką pracę, ocenić ją i ewentualnie zasugerować poprawki merytoryczne i stylistyczne.
Od 1989 r. Lucyna Urbańska prowadzi konsultacje dla olimpijczyków - 57 z nich to laureaci Olimpiady Artystycznej w sekcji historii sztuki. Współpracując z Muzeum Sztuki, przez dłuższy czas była wykładowcą z zakresu historii i antropologii sztuki, a także prowadziła liczne warsztaty plastyczne dla dzieci i młodzieży.


Zajęcia te uczą analizy formalnej i treściowej dzieła, uczą także rozumienia sztuki, która zawsze jest wynikiem różnych przejawów kulturowych. Zjawiska artystyczne zaś implikują się, przenikają, "walczą" ze sobą, dziedziczą i anektują różne działania, przeczą sobie i admirują czasy przeszłe - z takimi mechanizmami właśnie zapoznaje się uczestnik zajęć w Pracowni Historii Sztuki. Zajęcia te mają charakter interdyscyplinarny, ponieważ nie można ani zrozumieć historii sztuki, ani zapamiętać wielu faktów, bez podstawowych wiadomości z zakresu antropologii, historii, filozofii, historii religii i literatury. Dopiero w połączeniu z wszystkimi dziedzinami humanistycznymi rozumiemy dzieło na płaszczyźnie ikonologicznej, czyli wnikamy w najgłębszy sens badanego dzieła. Do prowadzenia zajęć wykorzystywane są wszelkie materiały konieczne do prezentowania dzieł. Jakość zdjęć jest szczególnie kontrolowana i konfrontowana z rzeczywistym wyglądem kompozycji. Bardzo ważne jest bowiem ukazanie obrazu w prawdziwych barwach, a architektury i rzeźby w różnych ujęciach i z różnych punktów perspektywy. W Pracowni Historii Sztuki są także książki z zakresu historii sztuki, są też filmy o sztuce. Oczywiście do pokazów slajdów służy rzutnik multimedialny. Przed zajęciami można również obejrzeć prezentację z poprzednich zajęć. Wszelkie definicje są prezentowane na slajdach, także można je kserować. Ilość zajęć poświęconych poszczególnym epokom wynika ze szczegółowo opracowanego planu wspartego o wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu tego typu kursów. Zatem skoro podstawa programowa skupia się bardziej na wybranych epokach, a inne okresy w sztuce uwzględnia w nieco mniejszym stopniu, to i w ten sposób organizowane są zajęcia w Pracowni Historii Sztuki. Jednocześnie należy zwrócić uwagę na to, że wszelkie problemy w sztuce omawiane są nie tylko "kurczowo" trzymając się kanonu. Ilustrowanie tych zagadnień dodatkowymi dziełami urozmaica zajęcia, nie ogranicza zdobywania wiedzy, pozwala na lepsze zapamiętanie i zrozumienie omawianych kwestii. Pierwsze zajęcia poświęcone są wprowadzeniu w historię sztuki z uwzględnieniem analizy formy i treści dowolnie wybranych dzieł. Umiejętność analizy dzieła to podstawa – ani uczeń, ani żaden student, ani żaden nawet doświadczony historyk sztuki nie wie wszystkiego i nie zna wszystkich dzieł i nie pamięta wszystkich dat czy nazwisk. Zresztą nie o to chodzi, aby „pamiętać wszystko”, poza tym chyba jest to niemożliwe. Natomiast można - co najmniej poprawnie – nauczyć się analizy dzieła i wówczas żadna kompozycja, nawet zupełnie nieznana, nie jest w stanie zaskoczyć egzaminowanego. Ale jednak do tego potrzebne są liczne ćwiczenia, które, co warto podkreślić, przewijają się przez cały czas spotkań. Dopiero po tym wstępie zaczyna się analizowanie historii sztuki zgodnie z podstawą programową i z kanonem stworzonym przez egzaminatorów matury z historii sztuki. Ponieważ sztuka prehistoryczna i sztuka starożytnej Mezopotamii na maturze z historii sztuki i na egzaminach olimpijskich oraz gimnazjalnych uwzględniana jest w niewielkim stopniu, toteż i na zajęciach nie poświęca się jej zbyt wiele czasu. Zapewne tak ustalony program nie wynika z uprzedzeń wobec powyższych etapów sztuki, ale ze względów czysto pragmatycznych. Zbyt długie studiowanie dzieł prehistorycznych i mezopotamskich, "kradnie" czas na analizowanie dzieł sztuki późniejszej, która w znacznie szerszym stopniu obowiązuje na wszelkich egzaminach. Poza tym warto zwrócić uwagę, że uczniowie bardziej zainteresowani danym problemem, także i prehistorią i Mezopotamią, mogą korzystać z dodatkowych konsultacji, wykładów monograficznych i książek, które znajdą w podręcznej bibliotece należącej do Pracowni Historii Sztuki. Historia sztuki starożytnego Egiptu potraktowana jest nieco dokładniej, ale też bez szczegółowej analizy archeologicznej. Zgodnie z kanonem i podstawą programową sztuka Egiptu jest omawiany na kilku spotkaniach, można także przed zajęciami obejrzeć filmy dotyczące tej epoki, korzystając z płyt DVD. Sztuka egejska jest jedynie pewnym "preludium" do sztuki starożytnej Grecji, tak jak sztuka etruska wobec sztuki starożytnego Rzymu. Począwszy od sztuki greckiej i rzymskiej zaczyna się bardziej dokładna analiza poszczególnych dzieł i zjawisk wpływających na rozwój cywilizacji, kultury i sztuki. Sztuka wczesnochrześcijańska, bizantyjska, przedromańska, romańska i gotycka wymaga zdecydowanie więcej czasu, i to nie tylko ze względu na ilość dzieł, ale także ze względów ikonologicznych. Liczne motywy i wątki religijne wymagają głębszych komentarzy. Także rodzaj deformacji, zwłaszcza w sztuce romańskiej, potrzebuje szerszych wyjaśnień. Stereotypowo uważa się, że w średniowieczu "wszystko" podlegało uniwersalizmowi filozofii chrześcijańskiej - zatem dlaczego dochodziło do zmian? Na to pytanie znaleźć trzeba merytoryczną odpowiedź. Sztuka nowożytna, nowoczesna i współczesna zajmuje oczywiście najwięcej czasu. W sztuce nowożytnej należy uwzględnić specyfikę różnych szkół i podział na sztukę północną i włoską. Powinno się też wziąć pod uwagę zmiany stylistyczne, jakie zachodzą u artystów tworzących bardziej dynamicznie i jednocześnie pracujących przez całe dziesięciolecia, jak chociażby Michał Anioł, Tycjan czy Rembrandt. W sztuce nowoczesnej zwrócić trzeba na awangardowość i wyraźnie kształtującą się polemikę ze sztuką akademicką oraz wpływ na sztukę współczesną. W ogóle w sztuce XIX i XX wieku panuje "gąszcz" wszelkich zjawisk, nurtów, prądów i różnorakich "izmów" - warto w takim razie poukładać te problemy analizując ich historię i chronologię - w historii sztuki jest to niezwykle istotne i wcale niejednoznaczne. W tym roku szkolnym planuję nieco inny rozkład zajęć, tak aby bardziej skupić się na dziełach współczesnych. Podczas zajęć analizujemy także wcześniejsze matury z historii sztuki, robimy ćwiczenia i krótkie sprawdziany. Młodzież ma zapewnione uczestnictwo w przynajmniej jednej maturze próbnej, poza tą oczywiście, do której zobowiązana jest szkoła. Na życzenie uczniów w zeszłym roku szkolnym odbyły się dwie matury próbne. Pierwsza z nich obejmowała materiał od najwcześniejszych dziejów po barok, a druga matura - cały kanon aż do współczesności. Uczeń może (powinien) przynosić do sprawdzenia prace pisemne, analizy dzieła, by lepiej przygotować się i pod tym kątem do egzaminu maturalnego. Niekiedy na forach internetowych można spotkać taką oto opinię: Historia sztuki nie jest na tyle trudna, aby nie przygotować się samodzielnie i nie warto zapisywać się na żaden kurs. Trzeba przyznać, że jest w tym nieco prawdy - historia sztuki nie jest rzeczywiście "dziedziną strasznie trudną" i nie jest wykluczone samodzielne przygotowanie się. Ale też można się spotkać "z apelem o pomoc", bowiem uczeń "utknął" na analizie dzieła, albo zmaga się z innym problemem. Niestety nie zawsze, choćby przecież bardzo szczera chęć pomocy, jest prawidłowym ratunkiem. Najczęściej uczniowie przekazując sobie odpowiedzi powielają liczne stereotypowe błędy. Zatem trzeba tu bardzo wyraźnie zaznaczyć, że przedmiot ten jest bardzo rozległy, zasadza się na bardzo wielu zjawiskach kulturowych, na sztukę też wpływają mechanizmy psychologiczne i socjologiczne. Trudno to samemu dogłębnie, na poziomie ikonologicznym, ogarnąć - stąd też propozycja i zachęta z korzystania pomocy na zorganizowanej formie kursu.

do góry